تنسی ویلیامز:
نویسنده مشهور آمریکایی و یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان معاصر در ادبیات آمریکا محسوب میشود..
از آثار مشهور وی میتوان به نمایشنامههایی همچون اتوبوسی به نام هوس، گربه روی شیروانی داغ، باغ وحش شیشهای، شب ایگوانا و خالکوبی رز اشاره کرد. نمایشنامه «گربه روی شیروانی داغ» در سال ۱۹۵۵ برنده جایزه پولیتزر شد.
او بیشتر عمر خود را با وسواس درباره ی سلامتی خود گذراند و با وابستگی به الکل و مواد مخدر زندگی را به پایان برد.
گلن گولد:
گلن گولد نوازنده پیانو اهل کانادا بود. او از بهترین اجرا کنندگان آثار باخ شناخته میشد.
گلن گولد علاوه بر نوازندگی پیانو به رهبری ارکستر و تهیه و اجرای برنامههای رادیویی و تلویزیونی و نوشتن در باره موسیقی نیز میپرداخت.
سبک کار او اغلب غیر متعارف بود و گاه با انتقاد رو برو میشد. در بعضی از اجراها، بر خلاف اصل اثر، با صدای خود کار نوازندگی را همراهی میکرد.
پیانیست کانادایی از هیپوکوندریای شدید رنج می برد.او به صورت وسواس گونه ای از روبرو شدن با هر کسی که علایم مختصری از سرماخوردگی یا آنفولانزا داشت اجتناب میکرد.
جیمز باسول:
این نویسنده ی ایرلندی از افسردگی رنج می برد و در مورد بیماری و ترس های خود در مجله های معروف مطلب مب نوشت.
سارا تیزدیل:
سارا تیزدِیل شاعر آمریکایی بود. وی در سال ۱۸۸۴ در ایالت میسوری متولد شد.
شاعر آمریکایی و مبتلا به هیپو کندریا که اشتغال ذهنی او با مرگ و بیماری در شعرهایش نمود آشکاری داشت!در ژانویه ی 1933 یکی از عروق خونی دستش دچار پارگی شد و اون آنچنان گرفتار افکار مرگ و بیماری شد که با خوردن بیش از حد قرص های خواب آور از دنیا رفت!!!
هاواردهیوز:
هوانورد، مهندس و کارگردان آمریکایی سینما بود.او در سن ۱۸ سالگی مدیریت مشاغل پدرش را به عهده گرفت. از وی در عصر خودش به عنوان ثروتمندترین فرد جهان نام برده میشد. وی علاوه بر اینکه در صنعت سینما در اواخر دههٔ ۲۰ و ابتدای دههٔ ۴۰ میلادی از پیشگامان صنعت سینما در ایالات متحدهٔ آمریکا محسوب میشد، به عنوان یک مهندس سازندهٔ هواپیما نیز شهرت داشت و با ساخت هواپیمای مشهور هرکولس، نام خود را در این صنعت جاودانه ساخت.
این میلیاردر معروف آنچنان از میکروب می ترسید که همیشه و همه جا پزشک همراه خود داشت و هرگز با کسی دست نمیداد.
آدولف هیتلر:
رهبر حزب ملی سوسیالیست کارگران آلمان (حزب نازی) بود. او بین سالهای ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ صدر اعظم آلمان و از ۱۹۳۴ به بعد، همزمان در مقام پیشوای رایش آلمان بزرگ نیز حکومت کرد
این دیکتاتور قرن 20 همیشه نگران سلامتی اش بود و پزشکان از دارو های مختلف از جمله«متامفتامین» برای کنترل اضطراب او استفاده می کردند!